pinhani

yalnızlık

Tesadüfen tanıştık seninle
Uzun zamanda alıştık birbirimize
Beni benden alırsın istersen
Ama yanlızlığım sürer hep derinden

Bu yanlızlık içime işlemiş çıkartamassın
çünkü o senden eski
Bu yanlızlık içime işlemiş çıkartamassın
Çünkü o benden biri

Çocukken ben oynardım kendimle
Yanlızlıkla hayaller peşinde
Şimdi senle beraber olsakta
Ben yanlızım yanlızlık özümde

Bu yanlızlık içime işlemiş
Çıkartamassın çünkü o senden eski
Bu yanlızlık içime işlemiş
Çıkartamassın çünkü o benden biri

Belki durup dururken yanına gelince
Söylediklerimi anlamsız buldun
Oysa vakit yoktu ama sen haklıydın
Çünkü böyle şeyler aceleye gelmezdi

Yalandan da olsa
Ne güzel güldün o akşam
Bana…

Belki tanışmak zor, iyi anlaşmak zor
Peki, görüşmek çok mu kolaydı?
Çok kısa bir zamanda belki birazda zorla
Bence gayet iyide anlaştık

Yalandan da olsa
Ne güzel güldün o akşam
Bana…

Bana bir söz verdin yine gelirim diye
Sen gelmesen bile ben gelirdim
Sana bi' şarkı yazdım söylersin diye
Beni hiç unutmamanı istedim

Yalandan da olsa
Ne güzel güldün o akşam
Bana…

dön bak dünyaya

Yalnız kaldıysan , kalkıp pencerenden bir bak
Güneş açmış mı , yağmur düşmüş mü
Dön bak dünyaya

Herkes gitmişse , sakince arkana dön bir bak
Dostun kalmış mı , aşkın solmuş mu
Dön bak dünyaya , dön bak dünyaya

Bir sonbahar kadar yalnız , bir kış kadar savunmasız
Ya da ilkbaharsan , yolun başındaysan

Asla vazgeçme , kalkıp da pencerenden bir bak
Güneş açmış mı , yağmur düşmüş mü
Dön bak dünyaya

sırası değil
Sakın bana naz etme
Usanır kalbim sana yenilmeye
Suçum seni sevmekse
Yüzünü asma
Ceza gelir bana

Bugün bugün benim değil
Güzel;senin gibi
Hiç vaktin olmadı senin
Gelemezsin
Sırası değil!

isteyen beğendiği şarkılarını ekleyebilirr

İSTANBUL'DA
Yol kenarında oynayan çocuklar gibi
Topum kaçtı bugün yola
Evin önünde sulanmayan çiçekler gibi
Başım düştü saksıma

İstanbulda kimim var, kimin için bu toz duman
İstanbulda neyim var, ne kaldı ki kalabalıktan

Kaçamayıp da saklanan kedicikler gibi
Sığındım senin sıcaklığına
Sevemiyorsan istanbulu benim gibi
Kaçalım yine bozkırlara

İstanbulda kimim var, kimin için bu toz duman
İstanbulda neyim var, ne kaldı ki kalabalıktan

Yere düşünce kırılmayan bir oyuncak gibi
Alıştım ben yuvarlanmaya

İstanbulda ne kaldı ki